Οι θεατρολόγοι...

[Η κ. Ελένη Δ. (το πλήρες όνομα της στη διάθεση της εφημερίδας) γράφει για τους θεατρολόγους:]

«Για να αποκτήσει κάποιος θεατρολόγος προϋπηρεσία 30 μηνών χρειάζεται να δουλέψει 10 χρόνια, για να συνταξιοδοτηθεί με 35 χρόνια υπηρεσίας χρειάζεται να εργαστεί 105 έτη! Τι θέλω να πω. Οι θεατρολόγοι είναι ο μόνος εκπαιδευτικός κλάδος που δεν έχει ελπίδα να εργαστεί με οποιαδήποτε άλλη προοπτική εκτός του ωρομισθίου. Ούτε ποτέ και ως αναπληρωτής.

Είναι άθλιο το να εργάζεται κάποιος εκπαιδευτικός ωρομίσθιος γενικά. Όμως σε όλους τους κλάδους υπάρχει ελπίδα πως κάποια στιγμή θα πετύχει κάποιος στον διαγωνισμό του ΑΣΕΠ και βοηθούμενος από τη μικρή προϋπηρεσία που προσφέρει η ωρομισθία (το maximum που μπορεί να συμπληρώσει κανείς εργαζόμενος ως ωρομίσθιος είναι τρεις μήνες ανά έτος), θα καταφέρει κάποτε να μονιμοποιηθεί. Σε αυτήν τη χώρα, επειδή όλα τα πετυχαίνουν αυτοί που μπορούν και πιέζουν, πείτε μου πότε επιτέλους έπειτα από 15 χρόνια λειτουργίας των Σχολών Θεάτρου (Θεσσαλονίκης- Πάτρας - Αθηνών- Ναυπλίου), θα δοθούν οργανικές θέσεις στα σχολεία της Α/θμιας και Β/θμιας Εκπαίδευσης; Μήπως και η μεγάλη εξαγγελία για την ίδρυση της Ακαδημίας των Τεχνών θα δώσει κάτι καινούργιο; Δόξα τω Θεώ έχουμε πανεπιστήμια για μουσικούς, για θεατρολόγους, για εικαστικούς κ.λπ. Πού να απορροφηθούν οι αποφοιτήσαντες δεν έχουμε.

Τελειώνοντας, θέλω να ρωτήσω το ΥΠΕΠΘ έχει αντιληφθεί ότι κάποιος που εργάζεται ωρομίσθιος- χωρίς καμιά προοπτική να αλλάξει αυτό κάποτεπηγαίνοντας σε 6 σχολεία όχι του ίδιου δήμου αλλά του ίδιου νομού, πληρώνει για τις μετακινήσεις του περισσότερα από όσα παίρνει; (Υπ΄ όψιν ότι οι μόνιμοι διορισμένοι για τις ανάλογες μετακινήσεις πληρώνονται έξτρα). Τουλάχιστον θα ήθελα οι αρμόδιοι, όταν δίνουν ποσοστά για την ανεργία, να μη συμπεριλαμβάνουν στους εργαζομένους τους ωρομίσθιους».
(Από την εφημερίδα "ΤΑ ΝΕΑ")



Πόσο όμορφο φαντάζει το μέλλον κάτι τέτοιες ώρες...